развалина

жен.

1) прям., перен. чаще мн. руіны, род. руін

разваліна, -ны жен.

развалины дома — руіны дома

не пароход, а развалина — не параход, а разваліна

развалины старого строя — руіны старога ладу

2) (о дряхлом человеке) разг. разваліна, -ны жен.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)