расстраивать

несовер.

1) (нарушать строй) расстройваць

(о музыкальном инструменте — ещё) разладжваць

расстраивать ряды противника — расстройваць рады праціўніка

расстраивать рояль — расстройваць раяль

2) (причинять ущерб) разладжваць

расстраивать дела — разладжваць справы

3) (мешать осуществлению) разладжваць

расстраивать планы — разладжваць планы

4) (приводить в болезненное состояние) псаваць

расстраивать нервы — псаваць нервы

5) (огорчать) хваляваць, псаваць настрой

засмучаць

эти вести меня расстраивают — гэтыя весткі мяне хвалююць (засмучаюць), гэтыя весткі псуюць мне настрой

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)