пыл

муж.

1) запал, -лу муж.

(рвение, усердие) заўзятасць, -ці жен., стараннасць, -ці жен., шчырасць, -ці жен.

юношеский пыл — юнацкі запал

умерить свой пыл — стрымаць свой запал

2) (сильный жар) уст., обл. жар, род. жару муж.

(пламя) полымя, -мя ср.

в пылу (сражения, битвы и т.пыл) — у гарачцы (бою и т.п.)

с пылу, с жару — з полымя, з жару

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)