простить

совер. дараваць (каму-чаму, што)

(извинить) прабачыць, выбачыць (каму-чаму)

простите меня! — даруйце (прабачце, выбачце) мне!

простить долг — дараваць доўг

простить обиду — дараваць (прабачыць) крыўду

простить кого-либо за что-либо — дараваць каму-небудзь за што-небудзь

прости(те)!

а) вводн. сл. даруй, даруйце (прабачай, прабачайце, выбачай, выбачайце)!

б) (прощай) бывай (бывайце)!

сказать последнее прости — сказаць апошняе бывай

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)