проскочить
совер. в разн. знач. праскочыць
(промчаться — ещё) прамчацца
он проскочил мимо меня — ён праскочыў (прамчаўся) міма мяне
конный разъезд проскочил в лес через горное ущелье — конны раз’езд праскочыў у лес праз горную цясніну
монета проскочила в щёлку — манета праскочыла ў шчыліну
в корректуре проскочило несколько ошибок разг. — у карэктуры праскочыла некалькі памылак
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)