проскочить

совер. в разн. знач. праскочыць

(промчаться — ещё) прамчацца

он проскочил мимо меня — ён праскочыў (прамчаўся) міма мяне

конный разъезд проскочил в лес через горное ущелье — конны раз’езд праскочыў у лес праз горную цясніну

монета проскочила в щёлку — манета праскочыла ў шчыліну

в корректуре проскочило несколько ошибок разг. — у карэктуры праскочыла некалькі памылак

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)