пропил

муж. спец.

1) (действие) прапілоўка, -кі жен., прапілоўванне, -ння ср., праразанне, -ння ср., прарэзванне, -ння ср.

2) (пропиленное место) прапіл, -лу муж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)