привычный

1) (ставший привычкой) прывычны

(обычный) звычны, звычайны

привычный образ жизни — прывычны (звычны, звычайны) спосаб жыцця

привычное явление — звычайная (прывычная) з’ява

2) (привыкший) звыклы, прызвычаены

он человек привычный — ён чалавек звыклы

привычный конь — прызвычаены (звыклы) конь

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)