приударять
несовер.
1) разг. (злёгку) стукаць
2) прост. прыўдараць, прыўдарваць, прыналягаць
3) (начинать ухаживать) прост. прыўдараць, прыўдарваць (за кім), заляцацца (да каго)
см. приударить
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)