приударить

совер.

1) разг. (злёгку) стукнуць

2) (начать быстро и энергично что-либо делать) прост. прыўдарыць, прыналегчы

3) (начать ухаживать) прост. прыўдарыць (за кім), пачаць заляцацца (да каго)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)