притвор

муж.

1) церк. прытвор, -ра муж., бабінец, -нца муж.

2) (двери, ставни) обл., спец. створка, -кі жен.

3) (место, где соединяются створки, двери, окна и т.п.) разг. стык, род. стыку муж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)