прицел

муж.

1) (действие — прицеливание) прыцэл, -лу муж., мн. нет

прыцэльванне, -ння ср., мн. нет

линия прицела — лінія прыцэлу (прыцэльвання)

2) (приспособление) прыцэл, -ла муж.

рамка прицела — рамка прыцэла

оптический прицел — аптычны прыцэл

прицел для бомбометания — прыцэл для бамбакідання

постоянный прицел — пастаянны прыцэл

взять на прицел — узяць на прыцэл

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)