Verbum

пристрастие

ср.

1) (влечение) цяга, -гі жен.

(склонность) схільнасць, -ці жен., прыхільнасць, -ці жен.

(рвение) заўзятасць, -ці жен.

(слабость) слабасць, -ці жен.

пристрастие к музыке — цяга (прыхільнасць) да музыкі

пристрастие к азартным играм — цяга (слабасць, прыхільнасць, заўзятасць) да азартных гульняў

2) (несправедливое отношение) небесстароннасць, -ці жен., неаб’ектыўнасць, -ці жен., несправядлівасць, -ці жен.

прадузятасць, -ці жен.

выказать пристрастие в решении — паказаць неаб’ектыўнасць (прадузятасць) у рашэнні

относиться с пристрастием — ставіцца неаб’ектыўна (прадузята)

допрос с пристрастием —

а) уст. допыт з катаваннямі

б) шутл. допыт з прыдзіркамі