присовокупление

ср.

1) (действие) далучэнне, -ння ср.

дадаванне, -ння ср.

2) (присовокуплённая вещь) дадатак, -тку муж.

с присовокуплением документов канц. уст. — з далучэннем (з дадаткам) дакументаў, дадаючы (далучаючы) дакументы

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)