предвозвещать

несовер. уст.

1) (предрекать) прадказваць

2) (возвещать заранее) спавяшчаць (наперад), абвяшчаць (наперад)

прадвяшчаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)