предел

муж.

1) (граница) мяжа, -жы жен.

граніца, -цы жен.

(рубеж) рубеж, -бяжа муж.

пределы колебания температуры — межы хістання тэмпературы

предел упругости, высоты, нагрузки — мяжа пругкасці, вышыні, нагрузкі

предел прочности тех. — мяжа трываласці

предел человеческой жизни — мяжа (рубеж) чалавечага жыцця

перейти пределы перен. — перайсці межы

в пределах года — у межах года

2) (конец) перен. канец, род. канца муж.

нужно поставить предел разладу — трэба пакласці канец разладу

3) (край, страна) поэт. уст. край, род. краю муж.

краіна, -ны жен.

родной предел — родная краіна (родны край)

4) мат. граніца, -цы жен.

теория пределов — тэорыя граніц

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)