повеять

совер.

1) (о ветре — начать веять) павеяць

(начать дуть) падзьмуць

повеял тёплый ветерок — павеяў (падзьмуў) цёплы ветрык

2) (машиной) паарфаваць

(ручным способом) павеяць

3) перен. безл. павеяць

на меня вдруг повеяло детством — на мяне раптам павеяла дзяцінствам

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)