поверять

несовер. уст.

1) (проверять) правяраць

(сверять) звяраць

поверять караулы воен. — правяраць каравулы

2) (доверять) давяраць

поверять тайну другу — давяраць тайну другу

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)