поверить

совер.

1) (принять за истину) паверыць

я поверил ему на слово — я паверыў яму на слова

поверь (в знач. вводн. сл.) — павер

поверь, он вернётся — павер, ён вернецца

2) уст. (проверить) праверыць

(сверить) зверыць

3) (доверить) даверыць

см. поверять

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)