потребовать

совер.

1) (предъявить требование) патрэбаваць, запатрабаваць

он потребовал уплаты долга — ён патрэбаваў (запатрабаваў) выплаты доўгу

2) (иметь нужду) быць патрэбным

(понадобиться) спатрэбіцца

это дело потребует много времени — для гэтай справы патрэбна будзе (спатрэбіцца) шмат часу

эта работа потребует много опытности — для гэтай працы патрэбна будзе вялікая вопытнасць

3) (вызвать) патрэбаваць, пазваць, паклікаць

его потребовали домой — яго патрэбавалі (пазвалі, паклікалі) дамоў (дадому)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)