помешанный

I 1) прил. (сумасшедший) звар’яцелы

2) прил. перен. (испытывающий пристрастие к кому, чему-либо) страшэнна (шалёна, да вар’яцтва) палюбіць (каго, што)

не помніць сябе ад захаплення (кім, чым), ад любасці (да каго-чаго)

страціць розум ад захаплення (кім, чым), ад любасці (да каго, чаго)

быть помешанным (на ком, чём) — страшэнна (шалёна, да вар’яцтва) захапіцца (кім, чым)

он помешан на музыке — ён страшэнна (шалёна, да вар’яцтва) захапіўся музыкай (палюбіў музыку), ён не помніць сябе (страціў розум) ад захаплення музыкай

3) сущ. вар’ят, -та муж.

II прич. (от помешать II) памяшаны

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)