полагаться

несовер.

1) (надеяться) спадзявацца (на каго, што)

(рассчитывать) разлічваць (на каго, што)

(доверять) давяраць

(доверяться) давярацца (каму, чаму), здавацца (на каго, што)

(быть уверенным) быць упэўненым (у кім, чым)

полагаться на свои силы — спадзявацца на свае сілы

полагаться на чью-либо помощь — спадзявацца на чыю-небудзь дапамогу

на него можно полагаться — яму можна давяраць (давярацца), у ім можна быць упэўненым, на яго можна спадзявацца

2) (употребляется в 3 лице в знач.: «причитается») належыць

каждому полагается по три рубля — кожнаму належыць па тры рублі

3) (употребляется в 3 лице в знач.: «приличествует»)

(следует) належыць

(надо) трэба

(в обычае) заведзена

(при употреблении с отрицанием в знач.: «нельзя») нельга, няможна

(в знач.: «не разрешается, не дозволено») не дазваляецца, не дазволена

так поступать не полагается — так рабіць няможна

взять всё, что полагается — узяць усё, што трэба (што належыць)

здесь курить не полагается — тут курыць не дазваляецца

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)