покрик
муж.
1) охот. покрык, -ку муж., крык, род. крыку муж.
2) (покрикивание) разг. пакрыкванне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)