подлежать
несовер. падлягаць
(надлежать) належаць
подлежать суду, юридической ответственности — падлягаць суду, юрыдычнай адказнасці
подлежать чьему-либо ведению — падлягаць чыйму-небудзь веданню (распараджэнню), належаць да чыйго-небудзь ведання
не подлежит оглашению — не падлягае абвяшчэнню
не подлежит ни малейшему сомнению — не выклікае (няма) ніякага сумнення
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)