пик

I сущ. геогр. пік, род. піка муж.

II (наивысший подъём в работе, движении и т.п.)

1) сущ. пік, род. піку муж.

2) прил. пік неизм.

часы пик — час пік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)