пан
прям., перен. пан, род. пана муж., мн. паны, -ноў
либо пан, либо пропал погов. — ці (або) пан, ці (або) прапаў
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)