озноб
муж. мн. нет дрыжыкі, -каў ед. нет
у меня (у него) озноб — мяне (яго) трасе (калоціць), мяне (яго) дрыжыкі праймаюць
я почувствовал озноб — мяне пачало трэсці (калаціць), мяне ўзялі (пранялі) дрыжыкі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)