отметать

I несовер. прям., перен. адмятаць

II совер.

1) (кончить, перестать бросать) адкідаць

2) (произвести потомство — о животных) прывесці

(выделить икру — о рыбах) аднераставаць

адкласці ікру

III совер. разг. (прошить крупными стежками) адфастрыгаваць

(петли) абкідаць, мног. паабкідаць, паабкідваць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)