отколоть

I совер.

1) (отделить ударом) адкалоць, мног. паадколваць

(лучину, щепку) адшчапіць, мног. паадшчэпліваць, паадшчапляць

2) (сделать или сказать что-либо неожиданное) прост. урэзаць

3) перен. адкалоць

отколоть оленя от стада — адкалоць аленя ад статка

отколоть штуку — урэзаць штуку

II совер. (отшпилить) адкалоць, мног. паадколваць, адшпіліць, мног. паадшпільваць, паадшпіляць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)