объять

совер. уст.

1) (охватить) ахапіць

(о каком-либо чувстве) агарнуць

(овладеть) апанаваць

страх объял душу — страх апанаваў (ахапіў) душу

2) (охватить взглядом) ахапіць

3) (постичь) ахапіць, абняць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)