Verbum

обстоятельство

ср.

1) (явление, сопровождающее что-либо) акалічнасць, -ці жен.

обстоятельства дела — акалічнасці справы

привходящее обстоятельство — пабочная акалічнасць

стечение обстоятельств — збег акалічнасцей

2) (совокупность условий) умовы, род. умоў

(положение) абставіны, -він

при данных обстоятельствах — пры дадзеных (гэтых) абставінах (умовах)

по семейным обстоятельствам — па сямейных абставінах

смотря по обстоятельствам — у залежнасці ад абставін

3) грам. акалічнасць, -ці жен.

обстоятельство времени — акалічнасць часу

обстоятельство места — акалічнасць месца

обстоятельство причины — акалічнасць прычыны

обстоятельство цели — акалічнасць мэты

обстоятельство образа действия — акалічнасць спосабу дзеяння