обметать

I несовер. (к обмести) абмятаць

II совер.

1) (обшить крупными стежками) абкідаць

2) (сыпью) безл. разг. асыпаць

обметало губы (лицо) — асыпала губы (твар)

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)