облупить
совер. прост.
1) (очистить от коры и т.п.) аблупіць, мног. пааблупліваць, абадраць, абдзерці, мног. паабдзіраць
2) перен. (обобрать кого-либо) абабраць, мног. паабіраць, абадраць, мног. паабдзіраць
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)