обложить

совер.

1) в разн. знач. аблажыць, мног. паабкладаць, паабкладваць

тучи обложили небо — хмары аблажылі неба

обложило язык — аблажыла язык

обложить налогом — аблажыць падаткам

2) (вокруг кого-чего-либо) аблажыць, абкласці, мног. паабкладаць, паабкладваць

обложить подушками (кого) — аблажыць (абкласці) падушкамі (каго)

3) (отделать, облицевать) аблажыць, абкласці, мног. паабкладаць, паабкладваць, абліцаваць, мног. паабліцоўваць

4) охот. абкружыць, аступіць

см. обкладывать 2

5) (обругать) груб. прост. аблажыць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)