Verbum

облечь

I совер.

1) (одеть) уст. адзець

2) перен. (покрыть) пакрыць

(окутать) ахінуць

облечь тайной — пакрыць (ахінуць) тайнай

3) перен. (воплотить) увасобіць

(выразить) выказаць

надаць (што)

облечь в слова — выказаць словамі

облечь в форму — надаць форму

4) перен. (наделить) надзяліць (чым)

облечь доверием — надзяліць давер’ем

облечь властью — надзяліць уладай

облечь полномочиями — надзяліць паўнамоцтвамі, надаць паўнамоцтвы

см. облекать

II совер.

1) (обволочь) аблажыць

2) (о платье и т.п.) абняць, прыстаць (да чаго)

см. облегать