невменяемый

1) юр. в невменяемом состоянии — у стане поўнай адсутнасці памяці

он невменяем — у яго поўнасцю адсутнічае памяць

2) (раздражённый, не владеющий собой) непрытомны

(исступлённый) раз’юшаны, шалёны

быть невменяемым (вне себя) — не помніць сябе

невменяем от гнева — не помніць сябе ад гневу

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)