неизжитый

разг.

1) нязжыты

(неискоренённый) нявыкаранены

2) які (што) не выйшаў з ужытку

(не отмерший) не адмерлы

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)