навеять
совер.
1) прям., перен. навеяць
навеять прохладу — навеяць прахалоду
навеять грусть — навеяць сум
2) с.-х. (машиной) наарфаваць
(ручным способом) навеяць
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)