натура

жен.

1) в разн. знач. натура, -ры жен.

(характер — ещё) характар, -ра муж.

широкая натура — шырокая натура

рисовать с натуры — маляваць з натуры

платить натурой — плаціць натурай

у него такая натура — у яго такая натура

2) (природа) уст. прырода

это в натуре вещей уст. — гэта ў прыродзе рэчаў

вторая натура — другая натура

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)