настил

муж.

1) (действие) машчэнне, -ння ср., намошчванне, -ння ср., насціланне, -ння ср., насціл, -лу муж.

накрыванне, -ння ср.

кладка, -кі жен.

брукаванне, -ння ср., забрукоўванне, -ння ср.

см. настилать 2

2) (настланное) насціл, -лу муж.

(помост) памост, -ту муж.

(каменный) брук, род. бруку муж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)