наметить

совер.

1) (поставить метку) намеціць, несовер. панамячаць, назначыць, мног. паназначаць

2) (план, линию поведения и т.п.) намеціць, мног. панамячаць

(набросать) накідаць, мног. панакідаць, панакідваць

3) (кандидата) намеціць, мног. панамячаць, вызначыць, мног. павызначаць

4) (нацелить) разг. нацэліць, намеціць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)