наметать

I несовер. (к намести) намятаць, наметаць

II совер.

1) (меча, набросать) накідаць, мног. панакідаць, панакідваць

2) (икры) накласці

3) (сделать опытным) разг. напрактыкаваць

набіць

наметать глаз — напрактыкаваць вока

наметать руку — напрактыкаваць (набіць) руку

III совер. портн. нафастрыгаваць

наабкідаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)