наездничать

несовер.

1) (ездить верхом) ездзіць (верхам)

2) (совершать набеги на неприятеля) уст. рабіць набегі, нападаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)