надув

муж.

1) (действие) надзіманне, -ння ср.

2) (то, что надуто, нанесено ветром) намець, -ці жен.

(снега — ещё) сумёт, -та муж., гурба, -бы жен.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)