набегать

I \(набе́гать\)

совер.

1) (что — бегая, получить, приобрести) разг. набегаць (што)

набегать простуду — набегаць прастуду

2) охот. набегаць, наслядзіць

3) (лошадь) спец. аб’ездзіць

II \(набега́ть\)

несовер. в разн. знач. набягаць

см. набежать

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)