место
ср.
1) в разн. знач. месца, -ца ср.
уступить место — уступіць месца
место заключения — месца зняволення
детское место анат. разг. — плацэнта
место общего пользования — месца агульнага карыстання
населённое место офиц. — населенае месца
2) (должность) месца, -ца ср., пасада, -ды жен.
3) (местность) мясціна, -ны жен.
на месте преступления — на месцы злачынства
не к месту — недарэчы (не да месца)
к месту — дарэчы
общее место — агульнае месца (разважанне)
больное место — слабае (балючае, хворае) месца
ни с места — ні з месца
иметь место — мець месца
узкое место — вузкае месца
с места на место — з месца на месца
глаза на мокром месте — вочы на мокрым месцы
места (себе) не находить — месца (сабе) не знаходзіць
сердце (душа) не на месте (у кого) — сэрца (душа) не на месцы (у каго)
знать своё место — ведаць свае месца
с места в карьер — з месца ў кар’ер
нет места, не должно быть места (чему) — няма месца, не павінна быць месца (чаму)