костёр

I муж.

1) агонь, род. агню муж., вогнішча, -шча ср., касцёр, -стра муж.

развести костёр — раскласці агонь

сидеть у костра — сядзець каля вогнішча (каля агню)

пионерский костёр — піянерскі касцёр

сжигать на костре — спальваць на агні (на кастры)

2) (поленница) обл., спец. касцёр, -стра муж.

3) горн. касцёр, -стра муж.

II бот. каласоўнік, -ку муж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)