коренной
1) прил. карэнны
коренной житель — карэнны жыхар
коренным образом — карэнным чынам
коренной зуб — карэнны зуб
2) сущ. караннік, -ка муж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)