корень
в разн. знач. корань, -ня муж.
сладкий корень бот. — чарнакорань
сахарный корень бот. — цукровы корань
квадратный корень мат. — квадратны корань
кубический корень мат. — кубічны корань
показатель корня мат. — паказчык кораня
знак корня мат. — знак кораня
извлечение корня мат. — здабыванне кораня
корень слова грам. — корань слова
вырвать с корнем — вырваць з коранем
пустить корни — пусціць карані (карэнне)
в корне — у корані
на корню (о хлебе) — на корані, (о лесе) на пні
краснеть до корней волос — чырванець па самыя вушы (да самых вушэй)
смотреть в корень — глядзець у корань
запрячь лошадь в корень — запрэгчы каня ў аглоблі
ходить в корню — хадзіць у аглоблях
корень зла — корань зла
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)