корень

в разн. знач. корань, -ня муж.

сладкий корень бот. — чарнакорань

сахарный корень бот. — цукровы корань

квадратный корень мат. — квадратны корань

кубический корень мат. — кубічны корань

показатель корня мат. — паказчык кораня

знак корня мат. — знак кораня

извлечение корня мат. — здабыванне кораня

корень слова грам. — корань слова

вырвать с корнем — вырваць з коранем

пустить корни — пусціць карані (карэнне)

в корне — у корані

на корню (о хлебе) — на корані, (о лесе) на пні

краснеть до корней волос — чырванець па самыя вушы (да самых вушэй)

смотреть в корень — глядзець у корань

запрячь лошадь в корень — запрэгчы каня ў аглоблі

ходить в корню — хадзіць у аглоблях

корень зла — корань зла

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)