коптить

несовер.

1) (вялить в дыму) вэндзіць

2) (испускать копоть) курэць, куродыміць, курадыміць

лампа коптит — лямпа курыць

3) (покрывать копотью) закурваць, закуродымліваць, закурадымліваць

коптить небо пренебр. — смуродзіць свет

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)