кончить
совер. в разн. знач. скончыць, кончыць
на этом он кончил — на гэтым ён скончыў
кончить работу — скончыць работу (працу)
кончить плохо — скончыць дрэнна (кепска)
кончили на том, что… — скончылі на тым, што…
кончить жизнь (век) — скончыць жыццё
кончить проект — скончыць праект
кончить университет — скончыць (закончыць) універсітэт
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)